Het verschil tussen de schade en de gevolgen van seksueel misbruik.

Gevolgen kunnen je bestrijden, leren hanteren en be-pillen.
Je moet helpen de schade te herstellen niet de gevolgen bevechten / bestrijden
In Traumaseksuologie beschrijven we de schade
en richten ons op de schade, niet op de gevolgen

Misschien ken je de gevolgen van seksueel misbruik. De gemeenschappelijke taal van psychiaters (DSM-V) die zij hebben ontwikkeld om te benoemen wat de klachten zijn van mensen die zich aanmelden bij de ggz voor hulp hebben er een aantal. Zonder te onderzoeken waar de oorsprong ligt want dat is te veel werk of geen beginnen aan.

Zonder het te benoemen is ‘Seksueel misbruik in de jeugd’ aanleiding tot een veelheid aan diagnoses: het woord stoornis is het handelsmerk geworden: angst-, gedrags-, stemmings-, agressiestoornis. Dat betekent dat er altijd wordt gekeken met een ziektebril. Het is ziek en de alleswetende dokter behandelt de zieke, wiens stoornis hij/zij zojuist heeft vastgesteld. Dat verschillende profs verschillende diagnoses stellen en regelmatig ook foute is de ziekte en onnauwkeurigheid van het systeem (dat gevangen is in het collectieve nee). En oh wee als je twee diagnoses hebt: dat is werk voor specialisten en die zijn niet makkelijk te vinden!

Na een jeugd met seksueel misbruik kun je in de gevolgen van de schade wel vijf diagnoses vaststellen.

Ik pleit niet voor het vaststellen van stoornissen maar voor het vaststellen van de schade en te werken aan schadeherstel.

Schade? Wat is die schade dan?

“Het punt is dat je de verwondingen die van binnen zitten niet kan zien”

Dat lijkt een algemeen aanvaarde waarheid maar dat is het niet:

“Als je kijkt met een juiste waarnemingsbril kun je de verwondingen heel goed waarnemen.”

De schade na seksueel misbruik is het blijven leven in de ervaring van het misbruik. Je leeft in een verwarrende, pijnlijke ervaring zonder dat voor langere tijd te beseffen. De ervaring is gevat in een geheim, je kunt er niet bij en je kunt hem niet delen. Het is een bevroren deel van je, waarvan je niet meer kan voelen dat het die er is.

Je begint op den duur je eigen herhalingen op te merken en te beseffen wat je doet in bijvoorbeeld seksualiteit en relaties.
Dat is leven met een te hoge angst en alertheid, bezet zijn door de dader en de daad, last hebben van de seksuele imprint, een defecte zelfbescherming, een leven leiden in de aanpassende rol, last hebben van dubbele gevoelens naar autoriteiten, seksueel herhalingsgedrag als dader, slachtoffer of voyeur. En zo nog een paar.