Het duurt jaren voordat het tot je doordringt.

Even over de beroemde hervonden herinneringen. Het bewijs is geleverd door de onderzoekers van de Universiteit van Maastricht. Ons geheugen vervormt herinneringen en het is zelfs mogelijk dat we ons zaken herinneren die niet echt hebben plaatsgevonden. De conclusie is dat ons menselijk geheugen onbetrouwbaar is. Dus zeker ook herinneringen aan seksueel misbruik, want daar gaat het natuurijk om: twijfel zaaien over dit soort herinneringen.

Wat betekent leven in een ervaring die geen herinnering kon worden?

Na seksueel misbruik werkt het echter anders. Als de ervaring niet in de werkelijkheid kan komen door over de ervaring aan omstanders te vertellen, gebeurt er iets anders.
Je blijft leven in en met de ervaring, die nog geen herinnering is geworden. Daarom herinner je je het niet of nauwelijks.

Je leeft erin met degene die je erin getrokken heeft: in de seksuele wereld van de dader. Vertel mij eens hoe je een herinnering kan maken van een ervaring die nog niet van jezelf is geworden?

De heftige ervaring ga je langzaamaan her-inneren, toelaten in je lijf en leden.

Hervonden herinneringen onbetrouwbaar?

Idioot! Kijk eerst eens waar mensen in leven.

Zij leven in en vanuit de herinnering.
Help hen die te ontdekken door hen te bevragen over hun seksualiteit en hun machtsissues.

Het proces is hen in de herinnering te krijgen, te reconstrueren waar hun gedrag uit voortkomt, naar de vreemde innerlijke krachten waar ze last van hebben en zich onvrij bij voelen.

Leer hen de schade te beseffen en daarna de herinnering (opnieuw “inneren”) in de tijd, voelbaar in het lichaam te brengen en het zo achter zich te kunnen laten.

Je kunt het zien aan het seksuele leven dat iemand heeft.

Het duurt jaren voordat het doordringt. De triggers die leiden naar machteloosheid en herhaal-gedrag. Je hebt het zelf pas door na het vele herhalen van een situatie. Dan ontdek je iets van een vreemd levensthema bij jezelf. Je merkt dan pas dat je leeft met en in een herinnering, in een nog niet afgerond verhaal in jezelf. Er zijn zoveel mensen op zoek, naar het juist vinden van een herinnering die aansluit bij een chronisch gevoel dat zij in zich meedragen, dat er ooit iets is gebeurd. Maar het komt niet terug als herinnering, het komt terug als besef, in bewustwording en door reconstructie. De herinnering toont zich in het eigen herhalingsgedrag.