Er is iedere dag wel iets in de media over seksueel misbruik. Het lijkt alsof het een onderwerp is dat onze aandacht heeft. Niets is minder waar. We weten nu al dertig jaar dat het voorkomt sinds belangrijke onderzoeken dit aantoonden. Maar we leren niets, we zien nog steeds de werkelijke schade niet. We zien de verwondingen van slachtoffers niet omdat die alleen te zien zijn met een bril op die de schade toont. Maar we willen zo’n bril niet, want als we gaan zien dan gaan we voelen hoe diep misbruik is ingebed in onze samenleving. Een van de schadelijke onderdelen van seksueel misbruik is dat de dader een tweede rol aanneemt waardoor het slachtoffer steeds bezig moet zijn met dit dilemma op te lossen. Wie spreekt er nu de Vader of de Dader?
Naar aanleiding van het vorige kom ik met een aanbeveling: stel dat we ons bij elke beslissing die we nemen onszelf drie vragen stellen.
- Is de rol die ik nu ga innemen eenduidig of dubbel en ben ik rolvast?
- Is de beslissing die ik neem gebruik of misbruik
- Is de beslissing goed en beschermend voor de aarde
Bij dubbele rollen ben je nu premier, lijsttrekker of fractievoorzitter? “Dat is geen probleem voor mij”
Dat het belastend is voor de toehoorder die bewust maar meestal onbewust aan het werk is om deze dubbelheid te kunnen hanteren.
Het is echter een probleem voor de toehoorder omdat bij elke zin die gezegd wordt, hij zich moet afvragen vanuit welke positie gesproken wordt.
Dat is belangrijk omdat elke positie andere belangen heeft en een andere groep vertegenwoordigt.
