Pedoseksualiteit is Traumaseksualiteit

Pedoseksualiteit: het probleem van de verlorenheid

Traumaseksualiteit is de verzamelnaam van alle seksuele fenomenen die je kunt waarnemen bij mensen (m/v) die seksueel misbruikt zijn. Het betreft o.a. blijvende verwarring over je seksuele identiteit, vragen over je gender-identiteit, problemen met het hanteren van seksuele macht, geen volledige puberteit hebben doorgemaakt, seksuele verslaving, herhalingsgedrag vanuit het misbruik, actief slachtofferschap als dadergedrag, vaststaande seksuele patronen, seksuele opwinding vinden in types, vormen, objecten en bijvoorbeeld seksueel gefixeerd zijn op een bepaalde leeftijd.

De kern is dat bij seksueel misbruik een schokkende ervaring en seksualiteit met elkaar verbonden raken. Dat betekent dat je een trauma hebt dat seksueel aantrekkelijk is. 

De psychische dwarslaesie is ook een schadelijk gevolg van seksueel misbruik: het bevroren raken, een bepaalde gevoelloosheid, het verstomd zijn, geen waardig nee meer hebben, een geheim meedragen, geen duidelijke grens meer kennen tussen jezelf en de ander. Hier gaat het om het zelf niet goed kunnen hanteren van je seksuele (on)macht. Dit is de schade die ontstaat door de overval op en het toe-eigenen van je lichaam door de dader in het allereerste moment van seksueel misbruik.

Eén aspect van Traumaseksualiteit, een onderdeel van de bovengenoemde schade en de gevolgen daarvan, zijn de pedofiele / pedoseksuele gevoelens die een deel van de slachtoffers overhoudt uit het misbruik. Omdat seksueel misbruik van een kind altijd een pedoseksuele daad is, geeft de dader door zijn/haar daden een te vroege en verkeerde introductie /initiatie van seksualiteit en seksuele relaties aan het kind.

In deze tijd wordt grensoverschrijdend gedrag en zeker pedofiel gedrag veroordeeld en de straf is verbanning uit het sociale leven. Daar worden zowel slachtoffers als daders niet mee geholpen. Wel brengt het rancune en verdere pijnlijke splitsingen teweeg.

Niet bespotten, niet betreuren, niet veroordelen*, maar begrijpen (Spinoza)

* de schade die je aanricht door kinderen daadwerkelijk te betrekken bij je volwassen seksualiteit is te groot om er geen oordeel over te voelen.

In de wetenschap Traumaseksuologie gaan we ervan uit dat pedoseksualiteit en de seksuele fixatie op kinderen niet is aangeboren maar één van de schadelijke gevolgen is van seksueel misbruik in de jeugd. De bezieling van lust en de verlangens ligt wel in de lastig te bereiken magische seksuele laag. Pedofilie is het probleem van de verlorenheid. Door seksueel misbruik raak je van binnen verdeeld. Een deel van je moet zich terugtrekken, moet bevriezen, mag geen stem hebben. Dit deel wordt een verloren deel in jezelf. De ervaring leert dat de verlangens naar kinderen voortkomen uit het verloren contact met het eigen kind-deel uit de leeftijd van het seksueel trauma.

Als je jezelf hebt verloren in een seksuele ervaring, zoek je jezelf -tevergeefs- ook weer terug in een soortgelijke seksuele ervaring.

Belangrijk is voor mensen m/v (ook vrouwen!) met seksuele gevoelens voor kinderen, dat zij volledig beheer over de eigen seksualiteit verwerven en vrij worden van seksuele drang en dwang en de seksuele obsessie voor kinderen.
Het isolement en de gevoelens van eenzaamheid en verlorenheid die hier bij horen zijn voor een mens eigenlijk niet te dragen.

Wat je buiten jezelf zoekt, ligt, verwaarloosd, bij jezelf van binnen op je te wachten.

Therapeutisch proces

Je kunt zoeken naar de bezieling van de seksuele gevoelens voor kinderen met de therapeutische mogelijkheden en modellen die we ter beschikking hebben in Traumaseksuologie.

Het antwoord is te vinden in de ervaring waar de eigen seksuele ontwikkeling is gestopt, versneld en beïnvloed.
Dat is meestal in een te vroege, afgedwongen seksuele ervaring of een te vroege confrontatie met seksualiteit / porno. Het kan een enkele éénmalige ervaring zijn die een enorme impact heeft op de seksualiteit en het latere leven. Kinderen zijn hierin heel kwetsbaar en beïnvloedbaar, vooral als zij in hun thuissituatie geen liefde en/of aandacht krijgen om evenwichtig op te kunnen groeien.

Het betekent een therapeutische ontdekkingsreis naar de ervaring waarin de schade werd aangericht, om daar de pijn te voelen, bevroren gevoelens te ontdooien en je verloren deel weer te omarmen.

Bekijk een groepsaanbod voor mannen met pedoseksuele gevoelens
op de website van de Stichting voor Traumaseksuologie.