Evidence Based
Ik ben bijna met pensioen en houd mijzelf nog bezig met opleiden, maar af en toe doe ik nog een cliënt met seksueel misbruik ervaringen.
De jongeman zei aan het begin van de sessie: “ze begrijpen in de GGZ niet wat seksueel misbruik met je doet, hoe het helemaal in je zit, ze hebben mij niet geholpen.”
Al heel mijn carrière wordt dit door bijna al mijn cliënten en studenten tegen mij gezegd. In de GGZ snappen ze het niet. Nee, dat weet ik al heel lang. Want veel mensen die seksueel misbruik hebben meegemaakt maken een zeer lange zoektocht door om weer thuis te komen bij zichzelf.
Moet ik de hele GGZ wegzetten als onwetend?
Mijn antwoord is dan: “Wat zij doen is evidence based en daardoor en daarvoor worden zij betaald door de zorgverzekeraars”.
Het werk in de GGZ richt zich op de waarneembare (DSM) gevolgen en het uitdoven van pijnlijke gevoelens maar niet zozeer op het herstel van de schade die wordt veroorzaakt door misbruik.
Maar ik hoef niet meer te onderzoeken dat een groot aantal aspecten van de problemen die worden veroorzaakt worden door seksueel misbruik, niet worden onderkend in de gangbare “behandelingen”.
Dat is gewoon een evidence conclusie uit de praktijk. Bij seksueel misbruik spelen zoveel facetten een belangrijke rol dat het eigenlijk niet goed te onderzoeken valt. Het is te groot en te veelomvattend. Alles wat je niet mee laat tellen in je onderzoek hoef je ook niet te bewijzen!
‘Bij seksueel misbruik nemen de dader én de daad bezit van je en je weet het zelf niet’
Als zelfs je hulpverlener dat ook niet weet, dan werk je samen in een vaststaande ontkenning en maak je met elkaar een omweg om de kern heen van de diepe schade door het seksueel misbruik.
Je kunt onderzoeken wat je wilt maar als je niet beseft en er van uit gaat, dat de dader èn de daad geïnternaliseerd zijn in je cliënt dan kun je nog niet de helft zien van wat er speelt. Er ontbreekt een traumaseksuologische kijk. Ontwikkel die visie door bijvoorbeeld een keer te werken met één van de dertig modellen die voortkomen uit de praktijk. Gewoon met practice based evidence.
De zeven verbindingen met de dader.
De dader is de baas over de verbindingen en je helpt je cliënt met de zware taak om deze verbindingen te herzien en/of zich er van los te maken.
Eén van mijn modellen die zeer goed werken in de praktijk.
In het eerste moment van seksueel misbruik legt de dader minstens zeven verbindingen aan met zijn/haar slachtoffer. Alle verbindingen moeten later bewust worden ervaren, losgemaakt en verbroken in het verwerkingsproces. Als dat niet gebeurt, lever je half werk. Alle verbindingen brengen innerlijk dualisme, paradoxale kwesties en identiteits-vragen met zich mee.
Verbinding 1. De Shock
Zorgt voor de halvering van de macht over jezelf en je lichaam en de verdeeldheid /splitsing die in je ontstaat.
Verbinding 2. De Seks
Zorgt voor de seksuele imprint waarbij je vaste verkering krijgt met de dader en de aanpassing plaatsvindt op zijn /haar seksuele behoeften.
Verbinding 3. Het Rolmodel
Doordat een dader een rolmodel is, wordt een deel daarvan een vals voorbeeld
Verbinding 4. De Loyaliteit
Dit is de afgedwongen loyaliteit aan de dader en diens geheim
Verbinding 5. De familieband
Door de seksualiteit ontstaat een band met de familie van de dader of de dubbelheid in het gezin.
Verbinding 6. Houden van
Het houden van de dader wordt besmet met de seksuele daad
Verbinding 7. Het probleem van de dader
De innerlijke noden van de dader komen helemaal in het slachtoffer terecht
Vraag aan jou:
Weet jij welke verbinding de meest hardnekkige is om te verbreken?
Dit is natuurljk zeer kort beschreven. Lees voor meer nuance mijn boek Traumaseksuologie & Psychodrama.
Op de illustratie staan zes verbindingen, later bleek in het werk dat loyaliteit en houden van twee verschillende verbindingen zijn.
#traumaseksuologie
